12 april 2020 - Trauma
Trauma betekent dat we de controle verliezen over de tijd, hulpeloos zijn en niets voorspelbaar is. Je moet jezelf maar zien te redden. Dat is jullie gelukt, want je bent er nog.
Je hebt er wel een hoge prijs voor betaald. Je bent daarna heel voorzichtig geworden en alert en nogal wantrouwend, want je kunt nergens op rekenen. Het leven is niet voorspelbaar.
Ook nu met de anderhalve meter samenleving. Wat gebeurt er met je. Nodig is jezelf rust te geven om bij te komen van de shock. Of word je zo in beslag genomen door allerlei verplichtingen of gebeurtenissen. Allebei is nodig, bijkomen, tot rust komen en creatief omgaan met de omstandigheden. Iets vinden wat je energie geeft en goed omgaan met verplichtingen.
Ik heb de tijd o.a. besteed om een verhaal te schrijven wat al lang lag te wachten om af te maken. Er wordt een blog gemaakt op mijn website en ik verwacht dat dat in de loop van de komende week voor elkaar komt. Dan kunnen jullie het lezen.
Tevens stuur ik jullie een verhaal van Steven Porges en Bessel van de Kolk dat ik kreeg toegestuurd. Hierbij een samenvatting van wat ze vertellen. Beide zijn specialisten op het gebied van trauma.
Steven Porges zegt vrij vertaald het volgende:
Er is een gezondheids risico op dit moment.
Er is een paradox in ons zenuwstelsel. We kunnen onze instincten niet vertrouwen, want we willen ons verbinden met anderen en dat mag niet. Onze prioriteit is in leven te blijven.
Ons zenuwstelsel is gewend om te reageren op de toon waarop we iets zeggen, is gewend te reageren op onze gezichtsuitdrukking, op onze houding. Deze situatie van corona is slecht voor onze zenuwstelsel. Ons lichaam reageert op deze situatie.
Ons zenuwstelsel wil gerust gesteld worden door reacties van anderen, door de toon van onze stem en door de uitdrukking van ons gezicht..
Hoe kunnen we ons veilig voelen en vertrouwen als we ons moeten isoleren.
Paranoide worden helpt niet.
We moeten met ons verstand ons weer verbinden. We moeten naar buiten gaan.
Met de telefoon horen we onze stem en hoort de ander onze stem. Maar elkaars gezicht zien, wordt ons onthouden.
Met video bellen, zien anderen ook ons gezicht en wij zien het gezicht van anderen.
Interessant is ook dat het zo fijn is voor jezelf want je hoort en wellicht ziet ook anderen en je kunt je afstemmen op anderen waardoor je je weer met anderen verbonden weet.
Bessel van der Kolk zegt vrij vertaald het volgende:
In deze tijd kunnen we niet doen wat we anders doen, We weten niet wat er gaat gebeuren. We hebben geen controle over de toekomst en staan hulpeloos.
Dus moeten we onszelf weer onder controle brengen.
Bij trauma verliezen we controle over de tijd en zijn we hulpeloos. Niets is voorspelbaar.
Daarom is het zo belangrijk dat we weer controle over de tijd krijgen.
Ik vind het leuk om van jullie te horen wat je vooral aanspreekt.
Tot volgende week of de week erop. We hebben dan contact met elkaar of eerder. Laten we elkaar blijven steunen in deze onvoorspelbare tijd en ik hoor van jullie hetzij via de telefoon of via de mail of via video bellen.
Tot gauw,
Carolien