3 april 2020 - Herinnering kleurt het beeld
Hoe gaat het?
Sommige van jullie mailen en vinden het prettig om dingen op te schrijven. Dat is ook goed want dat geeft afstand als je het nog eens overleest. Alsof je naar een film kijkt en daardoor zie je beter wat er aan de hand is.
Anderen bellen op de afgesproken tijd en heb ik een telefonische afspraak of via what’s app .
Inmiddels heb ik een beveiligde verbinding. Je geeft je email adres op en ik tik op mijn computer het emailadres in en stuur je een mail. Zo werkt het.
Ik liep van de week 's morgens vroeg in het Amstelpark en maakte een foto van een weg met bloeiende bomen. Ik stuurde de foto naar een vriendin en die zei wat heerlijk rustig. Je zag bloeiende bomen en een lege weg. Ik was verbaasd en realiseerde me dat toen ik de foto maakte er een man 30 meter voor me liep en ik het niet zo rustig beleefde. De foto nam ik achterwaarts. Ik was via een zijweg op deze weg gekomen en was een beetje verrast iemand te zien lopen. Dus toen zij zei wat heerlijk rustig, realiseerde ik mij dat ik de verrassing een man 30 meter verder op te zien, die daar rustig liep, nog voelde en verbaasd was dat zij zei dat het zo rustig was. Zo werken beelden dus. De herinnering kleurt mijn beleving van de foto.
Sommige mensen zie ik niet meer. Ze werken zich een slag in de rondte.
Anderen vinden deze tijd heerlijk. Er wordt niet voortdurend een beroep op je gedaan en dat doet je goed. Je kunt weer adem halen, er is een adem pauze. Deze adempauze die je vroeger niet kreeg, waardoor je verward raakte, gedissocieerd raakte.
Aan de andere kant zie ik dat waar mensen moeten bijkomen van deze Corona shock, jullie zo gewend zijn alert te zijn, dat je snel een oplossing vindt en creatief bent. Jullie zijn gewend er alleen voor te staan. Jij bent zo gewend om alleen je eigen boontjes te doppen.
Zo zie je dat iedereen op zijn eigen wijze deze crisis verwerkt. Iedereen moet weer de rust in zichzelf vinden.
Jullie hebben traumatische ervaringen al onder ogen gezien en hoe deze ervaringen je nu nog parten spelen. Jullie durven te luisteren naar je gevoel en te zien wat dat gevoel je te vertellen heeft.
Blijf letten op je ademhaling, Zit deze hoog, is je ademhaling oppervlakkig, vraag je af wat er dan aan de hand is of is ze rustig en diep. Zorg dat je je niet laat overspoelen door gevoelens, en als dat gebeurt, bedenk dat je veilig bent op de plek waar je bent. Mensen mogen je niet lastig vallen.
We kunnen elkaar bereiken en ook zien als je dat wilt. Telefoneren, of mailen, alles is prima.
Ik ben thuis, soms in de tuin en andere keren kan ik de telefoon niet zo snel vinden. Bel dan nog een keer.
Hoop van jullie te horen,
Carolien